Wizje, które miało troje portugalskich pastuszków, okazały się kluczem do zrozumienia ważnych wydarzeń XX wieku. Dziś - znając historię zamachu na Ojca Świętego Jana Pawła II i upadku komunizmu - potrafimy lepiej zrozumieć przesłanie, które Maryja przekazała światu w roku 1917. Był to rok wyjątkowo dramatyczny. Żołnierze ginęli masowo na frontach przeciągającej się pierwszej wojny światowej, cywile umierali z powodu głodu i chorób; zaś w Rosji wybuchła rewolucja bolszewicka, której tragiczne skutki na długie lata miały zaważyć na losie wielu narodów. Wobec tylu nieszczęść papież Benedykt XV wezwał cały Kościół do tego, aby błagać Matkę Bożą o ratunek. Objawienia Fatimskie rozpoczęły się w ostatnim dniu odprawianej przez Ojca Świętego nowenny.
Wizje ukazane dzieciom w Fatimie stały się znane pod nazwą trzech części "tajemnicy" fatimskiej. Dwie pierwsze "tajemnice" s. Łucja spisała w roku 1941, czyli 24 lata po objawieniach w Cova da Iria. "Pani Nasza pokazała nam morze ognia, które wydawało się znajdować w głębi ziemi; widzieliśmy zanurzone w tym morzu demony i dusze niczym przezroczyste, płonące węgle, czarne lub brunatne, mające ludzką postać, pływające w pożarze, unoszone przez płomienie, które z nich wydobywały się wraz z kłębami dymu, padając na wszystkie strony jak iskry w czasie wielkich pożarów, pozbawione ciężaru i równowagi, wśród bolesnego wycia i jęków rozpaczy, tak że byliśmy przerażeni i drżeliśmy ze strachu".
Św. Hiacynta Marto
Urodziła się 11 marca 1910 r. w Aljustrel. Z jednej strony była bardzo ruchliwym i żywym dzieckiem, z drugiej zaś nie brakowało jej - nieczęstej u dziecka - powagi. Objawienia Matki Bożej wzbudziły w niej głęboką litość nad grzesznikami i współczucie na myśl o czekających ich po śmierci mękach piekielnych. Dlatego modliła się gorąco o nawrócenie grzeszników, jak również podejmowała pokutę w ich intencji. To Hiacynta, pouczona przez Matkę Bożą, mówiła o wielkich wydarzeniach w skali światowej, które miały się rozegrać około 1940 roku.W przeddzień śmierci powiedziała: Matka Boża ukaże się znowu, lecz nie mnie. Ja bowiem umieram, zgodnie z Jej przepowiednią. Zmarła 20 lutego 1920 r. w Lizbonie. Swe cierpienia ofiarowała za nawrócenie grzeszników, za pokój na świecie i w intencji Ojca Świętego. 13 maja 2000 roku została beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II. 7 lat później 13 maja 2017 roku, papież Franciszek kanonizował Hiacyntę.
Św. Franciszek Marto
Urodził się 11 czerwca 1908 r. w Aljustrel. W odróżnieniu od swej młodszej siostry Hiacynty był bardziej spokojny, refleksyjny. Odznaczał się głęboką wiarą. Lubił kontemplować. Był opiekuńczy i zdolny do wielkich poświęceń. W domu państwa Marto panował zwyczaj wspólnego odmawiania różańca. Dzieci od najmłodszych lat pomagały rodzicom w uprawie roli i wypasie owiec. Bł. Franciszek pragnął jak najszybciej przyjąć Komunię św. i dostąpić wiecznej radości w niebie. Całe swe życie i pokutę ofiarował, aby pocieszyć Pana Jezusa. Krótko przed śmiercią na swą gorącą prośbę przyjął I Komunię Świętą. Zmarł 4 kwietnia 1919 r. Został beatyfikowany przez Jana Pawła II 13 maja 2000 r. w Fatimie. 13 maja 2017 roku papież Franciszek kononizwoał Franciszka oraz jego siostrę Hiacynte. Ciała błogosławionych Franciszka i Hiacynty spoczywają w bazylice fatimskiej. Ich święto jest obchodzone 20 lutego.
Siostra Łucja
Łucja Dos Santos urodziła się 22 marca 1907 roku w Aljustrel. Charakteryzowała ją niezwykła pobożność i troska o los bliźnich. Cztery lata po objawieniach - 17 czerwca 1921 roku - Łucja opuściła Aljustrel, by zostać uczennicą w Kolegium Sióstr Świętej Doroty w Vilar, na przedmieściach Porto. 24 października 1925 roku wstąpiła do Instytutu Świętej Doroty: została przyjęta jako postulantka do zakonu tej kongregacji znajdującego się w Tuy, w Hiszpanii, tuż przy granicy z Portugalią. W dniu 2 października 1926 roku została nowicjuszką, natomiast 3 października 1928 roku złożyła swoje pierwsze śluby. Sześć lat później, tego samego dnia października, złożyła śluby wieczyste, przyjmując imię zakonne siostry Marii Bolesnej.
W okresie rewolucji komunistycznej w Hiszpanii, została przeniesiona ze względów bezpieczeństwa do kolegium Sardão, w Vila Nova de Gaia, gdzie przebywała przez jakiś czas.
Później, 20 maja 1946 roku, siostra Łucja mogła nareszcie na nowo ujrzeć miejsce objawień, na drodze do Cova da Iria, do groty w Cabeço i do ziemi Valinhos. Dnia 25 marca 1948 roku Łucja opuściła Instytut Świętej Doroty, aby wstąpić do Karmelu Świętego Józefa w Coimbrze przyjmując imię siostry Marii Łucji od Niepokalanego Serca. Dnia 13 maja tego samego roku przyjęła habit i 31 maja 1949 roku złożyła śluby jako karmelitanka bosa, przyjmując imię Maria Łucja od Niepokalanego Serca. Zmarła 13 lutego 2005 roku w Karmelu w Coimbrze.
Święta Hiacynta, Święty Franciszek i siostra Łucja - dowiedz się więcej w książce "Fatima - orędzie tragedii czy nadziei?".
