Na kilka dni przed oficjalnymi uroczystościami zakończenia wielkiego jubileuszu obchodów 100-lecia Objawień Fatimskich, kolejna grupa Apostołów Fatimy udała się w podróż do portugalskiego sanktuarium. Pielgrzymi pragnęli przedstawić Matce Bożej swoje intencje, dziękować za otrzymane łaski i prosić o opiekę nad najbliższymi.

Do Fatimy dotarliśmy 7 października. Po długim dniu spędzonym w podróży, udaliśmy się na wieczorną Mszę Świętą, którą sprawował nasz opiekun duchowy, ks. Adam Kurdas. Była też chwila na to, by przywitać się z Matką Bożą w Kaplicy Objawień. Wróciliśmy w to cudowne miejsce o godz. 21.30 na Różaniec i uroczystą procesję ze świecami, która z racji przypadającego odpustu Matki Bożej Różańcowej zgromadziła dziesiątki tysięcy pielgrzymów z całego świata. Niezwykle budujący był ten widok tłumu rozmodlonych wiernych, całkowicie oddanych Jezusowi i Maryi! I choć dzień ten był dla nas wyjątkowo długi i męczący, nikt nie narzekał. Wręcz przeciwnie. Z podziwem patrzyłam szczególnie na starsze osoby, które tuż przed północą z uśmiechem wracały do hotelu. Utrudzone, ale jakże szczęśliwie.

Czasu na odpoczynek było niewiele, bo nazajutrz już o 6 rano braliśmy udział w nabożeństwie w bazylice Matki Bożej Różańcowej wypełnionej po brzegi pielgrzymami z Polski.

W świątyni pochowani są Łucja oraz święci Franciszek i Hiacynta. O nich myśleliśmy tego dnia szczególnie. Odprawiając Drogę Krzyżową, wiodącą gajami oliwnymi, mijaliśmy Loca do Anjo, miejsce, gdzie dzieciom objawiał się Anioł w 1916 roku, Valinos – miejsce objawienia Matki Najświętszej w dniu 19 sierpnia 1917 roku, zwiedziliśmy też wioskę Aljustrel i domy rodzinne pastuszków. Wieczorem spotkaliśmy się na Różańcu.

Trzeciego dnia po Mszy Świętej udaliśmy się na całodzienną wycieczkę. Zwiedziliśmy przepiękne miejsca – gotycki klasztor i kościół Matki Boskiej Zwycięskiej w Batalhii i pocysterskie opactwo Santa Maria de Alcobaça. Na dłużej zatrzymaliśmy się w Nazaré – niezwykle urokliwym miasteczku położonym nad brzegiem Oceanu Atlantyckiego. Wieczorny Różaniec pozwolił nam się wyciszyć po pełnym wrażeń dniu.

Następny dzień upłynął nam w drodze… Po porannej Eucharystii i pożegnaniu z Fatimską Panią wyruszyliśmy na lotnisko w Lizbonie. I gdy wydawało się, że czeka nas prosta droga do domu, przytrafiła się nam niespodzianka. W wyniku strajku i zawieszenia lotów nad Francją, nasz wylot do Niemiec przesunął się o kilka godzin. W rezultacie spóźniliśmy się na samolot do Krakowa i spędziliśmy noc na monachijskim lotnisku. Ten czas „próby” nasi Apostołowie przeszli znakomicie. Jak się później okazało, tych kilka dodatkowych godzin pomogło jeszcze lepiej się poznać i zrozumieć.

Ten czas spędzony z Wami, Drodzy Apostołowie Fatimy, był dla mnie wielką lekcją. Lekcją chrześcijaństwa. Stworzyliście wspaniałą atmosferę, pokazaliście jak dobrymi i ciepłymi jesteście ludźmi. Mimo trosk i problemów, z którymi każdy z Was się zmaga i o których rozmawialiśmy, potraficie dzielnie iść przez życie z wiarą i nadzieją w sercu, ufając, że z Matką Bożą można przezwyciężyć każdą trudność.

Dziękuję Wam za te osobiste świadectwa. Niech Fatimska Pani ma Was w swojej opiece!